Εκείνος ... ο υπαρκτός, ο Πάνος Αβατάγγελος κι' εγώ, ...το στερνοπούλι ... λέμε.
Δύο σκιές σ' ένα κορμί, ίδιες σταγόνες κλαίμε ...Σα φαροφύλακες, κι' οι δυό.
..... Εσύ, σα θα κοιτάς το φώς του κόκκινου του Φάρου, θέ νά 'βρείς ρότα στα όνειρα, εκείνα, τα δικά σου.
Πάντα θε' να πορεύεσαι με γνώμονα δεκατιανό, όσα σου γράφει για Καλό, κι' άνεμο να φυσάει σου .....
να σπρώχνει τη καρδιά σου,
ν' αναζητά το άγγιγμα,
νά 'ναι στεγνό,
καλοδεχούμενο,
όπως το σιγοντάραμε παιδιά...
...Όνειρο Ένα,
δροσερό ...
το λέγαμε... Απηλιανό ...